غیر یهودیان همه حیوان هستند!

تا حدودی با واژه‌ی یهود و کلمه‌ی جعلی صهیونیسم آشنایید. تصمیم دارم در این رابطه قسمتی را به شناسایی اندیشه‌ها و عقاید یهود و صهیونیسم اختصاص دهم.

علت این کار هم تا حدودی روشن است. چرا که در حال حاضر بزرگترین دشمن مسلمانان که حتی لحظه‌ای از فکر دسیسه و خرابکاری علیه آنها بیرون نمی‌آید، یهود صهیونیسم است. شاید شما تا حدودی با بعضی از جنایاتشان در لبنان و فلسطین آشنا شده باشید؛ اما باید دانست که جنایات اصلی یهود در جاهای دیگر ادامه دارد. دیگر برای کسی تردیدی باقی نمانده که این شبکه ی یهود است که سیاستمداران آمریکایی و اغلب کشورهای اروپایی را مانند یک عروسک خیمه شب بازی کنترل می‌کند و هرساله میلیاردها دلار را صرف مبارزه با اسلام و تفکر شیعی می‌نماید.

سعی من بر این است که بخشی از عقاید شوم را به شما نشان بدهم. همین جا مجبورم که از بیان بعضی از صحنه های خشونت بار و توهین آمیز ذکر شده در این نوشته، که نقل عین عبارات کتابهای منبع یهود است، عذرخواهی کنم!

تلمود

خاخام‌های یهودی طی سال‌های متمادی شرح‌ها و تفسیر‌های عجیب و غریبی بر تورات نوشته‌اند که همه ی آنها را خاخام «یوخاس» در سال هزار و پانصد میلادی جمع آوری نموده و به اضافه‌ی چند کتاب دیگر که در سال‌های دویست و سی و پانصد میلادی نوشته شده بود، به نام «تلمود» یعنی دیانت و آداب یهود جمع آوری کرد. این کتاب نزد یهود، بسیار مقدس و در ردیف «تورات» و «عهد عقیق» قرار دارد؛ بلکه از تورات هم بالاتر است. چنانچه «گرافت» می‌گوید: بدانید که گفتار خاخام از گفتار پیامبر بالاتر است.

 برای اینکه بیشتر به خودپرستی و آرمان‌های ضد انسانی یهود پی ببریم، خوب است چند جمله‌ای از این کتاب را به دقت مطالعه کنیم:

*     خداوند از اینکه یهود را به چنین حالی گذاشته، سخت پشیمان است و هر روز لطمه به صورت خود می‌زند و زار زار گریه می‌کند. گاهی از چشمانش دو قطره اشک به دریا می‌چکد و آن چنان صدا می‌کند که تمام اهل جهان صدای گریه‌ی او را می‌شنوند و آب‌های دریا به تلاطم و زمین به لرزه در می‌آید.

*     هرگز خداوند از کار‌های ابلهانه، غضب و دروغ برکنار نیست.

*     قسمتی از شیاطین، از فرزندان آدم هستند. آدم زنی داشت به از شیاطین به نام «لیلیث» که مدت صد و سی سال همسر آدم بود؛ شیاطین از نسل او متولد شدند!

*     حوا در این مدت صد و سی سال جزی شیطان فرزندی نزائید؛ زیرا او هم همسر یکی از شیاطین شده بود.

*     انسان می‌تواند شیطان را بکشد؛ به شرط اینکه خمیر نان عید را نیکو یه عمل آورد (خمیر نان عید از خون غیر یهودیان ساخته می‌شود).

*     ارواح یهود، از ارواح دیگران افضل است؛ زیرا ارواح یهود جزء خداوند است! همچنان که فرزند جزء پدرش می‌باشد. روح یهود نزد خدا عزیز تر است؛ زیرا ارواح دیگران، شیطانی و مانند ارواح حیوانات است.

*     بهشت مخصوص یهود است و هیچ‌کس به‌جز آنها داخل آن نمی‌شوند. ولی جهنم جایگاه مسیحیان و مسلمانان است و جز گریه و زاری چیزی عاید آنها نمی‌گردد؛ زیرا زمینش از گل و بسیار تاریک و بدبو است.

*     پیامبری به نام مسیح نیامده است و تا حکم اشرار (غیر یهود) منقرض نشود، ظهور نخواهد کرد و هر وقت که او بیاید، زمین، خمیر نان و لباس پشمی می‌رویاند. در این وقت است که سلطه و پادشاهی یهود بازگشته و تمام ملت‌ها مسیح را خدمت خواهند کرد! آن زمان هر یهودی دو هزار و ششصد برده و غلام خواهد داشت.

*     پیش از آنکه یهود نفوذ و سلطه‌ی کامل خود را به دست آورد، لازم است جنگ جهانی برپا و دو ثلث بشر نابود شود و در مدت هفت سال یهود اسلحه‌های جنگ را خواهد سوزانید و دندان‌های دشمنان بنی اسرائیل به مقدار بیسن و دو زرع که تقریبأ هزار و سیصد و بیست برابر دندان‌های عادی می‌شود! از دهانشان بیرون خواهد آمد. هنگامی که مسیح حقیقی پا به عرصه‌ی وجود گذارد، یهود آنقدر پروت و مال خواهند داشت که کلید صندوق هایشان را بر کمتر از سیصد الاغ حمل نتوان کرد!

*     کشتن مسیحی از واجبات مذهبی ما است و پیمان بستن با او یهودی را ملزم به ادا نمی‌کند.رؤسای مذهب نصرانی و هر که را دشمن یهود است باید در روز سه مرتبه لعنت کرد.

*     اسراییلی در نزد خداوند بیش از ملائکه محبوب و معتبر است. اگر غیر یهودی، یک یهودی را بزند، چنان است که به عزت الهیه جسارت کرده است و جزای چنین شخصی جز مرگ، چیز دیگری نیست و باید او را کشت.

*     اگر یهود نبود، برکت از روی زمین برداشته می‌شد و آفتاب ظاهر نشده و باران نمی‌بارید.

*     همچنان که انسان بر حیوانات فضیلت دارد، یهود نیز بر اقوام دیگر فضیلت دارد.

*     خانه‌ی غیر یهودی به منزله‌ی طویله است.

*     سلام کردن بر کفار (غیر یهودیان) اشکال ندارد؛ به شرط آنکه سرأ او را مسخره کرده باشد.

*     چون یهود با عزت الهیه مساوی هستند، بنابراین تمام دنیا و هر چه در اوست، ملک آنها می‌باشد و حق دارند که بر آن تسلط کامل یابند. دزدی از یهود حرام است و از غیر یهودی جایز می‌باشد؛ چون اموال دیگران مانند رمل های دریا است و هرکس زودتر بر آن دست گذاشت، او مالک است.

*     یهود مانند زن شوهردار است و همچنان که زن در منزل به استراحت می‌پردازد و شوهر، خرجی او را می‌دهد، یهود هم به استراحت پرداخته و دیگران باید آنها را روزی بددهند.

*     هرگاه یهودی و اجنبی شکایت داشته باشند، باید حق را به جانب یهودی داد؛ اگرچه بر باطل باشد.

*     ربودن اموال دیگران به وسیله‌ی ربا مانعی ندارد؛ زیرا خداوند شما را به ربا گرفتن از غیر یهودی امر می‌فرماید.

*     به کسانی که یهودی نیستند، قرض ندهید، مگر آنکه نزول بگیرید. در غیر این‌صورت، قرض دادن به غیر یهودی جایز نیست و ما مأموریم که به آنها ضرر برسانیم.

*     حیات و زندگانی دیگران ملک یهود است، چه رسد به اموال آنها! هرگاه غیر یهودی احتیاج به پول داشته باشد، آن‌قدر باید از او ربا و نزول گرفت که تمام دارایی خود را از دست بددهد.

*     غیر یهودی هرچند صالح و نیکوکار باشد، باید او را کشت.

*     حرام است غیر یهودی را نجات بدهید.حتی اگر در چاهی بیفتد، باید فورأ سنگی بر در آن گذاشت!

*     اگر یکی از اجانب را بکشیم، مثل این است که در راه خدا قربانی کرده ایم.

*     اگر یک نفر یهودی کمکی به غیر یهودی بکند، گناهی نا بخشودنی مرتکب شده است و اگر غیر یهود در دریا در حال غرق شدن است، نباید نجاتش بدهی.

*     تا می‌توانید از غیر یهود بکشید و اگر دستتان به کشتن او رسید و او را نکشتید، مرتکب خلاف شده اید.

*     هلاک کردن مسیحی ثواب دارد و اگر کسی نمی‌تواند اورا بکشد، لااقل

سبب هلاکتش را فراهم نماید.

*     برای یهودی مانعی ندارد که تسلیم امیال و شهوات خویش شود.

*     قسم خوردن جایز است؛ خصوصأ در معاملات با غیر یهود.

*     بر یهود واجب است روزی سه مرتبه مسیحیان را لعن کنند و دعا کنند تا خداوند آنها را نابود سازد.

*     بر ما لازم است که با نصاری، مانند حیوانات معامله کنیم.

*     کلیساهای نصاری، خانه‌ی گمراهی است و خراب کردن آنها ضروری و واجب است.

*     ملت برگزیده‌ی خداوند ماییم و لذا برای ما، حیوانات انسان‌نمایی خلق کرده است، زیرا خدا می‌دانست که ما احتیاج به دو قسم حیوان داریم: یکی حیوانات بی‌شعور و غیر ناطق مانند بهائم و دیگری حیوانات ناطق و با شعور مانند مسیحیان و مسلمانان و بودائیان و برای آنکه بتوانیم از همه‌ی آنها سواری بگریم!