گناه کن؛ اما به چند شرط

شخصی به نزد ابراهیم بن ادهم آمد و عرض کرد: ای شیخ، نفسم مرا وادار به ارتکاب گناه می کند. مرا پندی بده!

ابراهیم خطاب به وی فرمود: آنگاه که نفست تو را وادار به نافرمانی ومعصیت پروردگار نمود، او را اطاعت نموده و گناه کن وهیچ باکی بر تو نیست اما به چند شرط!

مرد گفت: آنها را برایم بازگو کن.

ابراهیم فرمود: هرگاه خواستی مرتکب گناه شوی، در جایی مخفی شو که خداوند تو را نبیند!

مرد گفت : سبحان الله ... چگونه خود را از او مخفی کنم در حالی که هیچ چیزی از او پوشیده نمی ماند؟

سپس ابراهیم گفت: سبحان الله ... آیا شرم نمی کنی که نافرمانی خدا را انجام دهی در حالی که او تو را می بیند؟

مرد ساکت شد و فرمود: بیشتر بازگو.

ابراهیم فرمود: اگر خواستی معصیت پرودگار را انجام دهی، بر روی زمین او این کار را نکن!

مرد گفت: سبحان الله ... کجا بروم در حالی که تمام گیتی از آن اوست؟

ابراهیم فرمود: آیا از نافرمانی خدا شرم نمی کنی در حالی که بر روی زمینش زندگی می کنی؟

مرد گفت: دیگر باز گو.

ابراهیم فرمود: هرگاه خواستی معصیت پروردگار را انجام دهی، از روزی اش مخور!

مرد گفت: سبحان الله ... چگونه زندگی کنم در حالی که تمام نعمتها از جانب او می باشد؟

ابراهیم فرمود: آیا شرم نمی کنی معصیت خدا را انجام دهی در حالی که او آب و غذایت را روزی ات می گرداند و نیرویت را حفظ می نماید؟

مرد گفت: بیشتر باز گو.

ابراهیم فرمود: هنگامی که معصیت پروردگار را انجام دادی و سپس فرشتگان به نزدت آمدند تا تو را با خود به درون آتش جهنم ببرند، همراه آنها نرو!

مرد گفت: سبحان الله ... مگر من از چنین قدرتی بر خوردار هستم که بر آنها غالب شوم؟ بلادرنگ مرا با خود خواهند برد.

ابراهیم فرمود: هنگامی که گناهانی را که مرتکب شده ای و در کارنامه ی اعمالت ثبت شده اند، می خوانند، آنها را انکار کن!

مرد گفت: سبحان الله ... پس کجایند فرشتگانی که اعمال انسان را می نویسند و مراقب کردار او هستند؟ و کجایند شاهدانی که به سخن در خواهند آمد؟

سپس آن مرد گریست و راه بازگشت را در پیش گرفت در حالی که این جملات را تکرار می کرد: پس کجایند فرشتگانی که اعمال انسان را می نویسند و مراقب کردار او هستند وکجایند شاهدانی که به سخن در خواهند آمد؟!!!