نتیجه ی گفتن «بسم الله الرحمن الرحیم»

مردی منافق، زن مؤمنه ای داشت که آن زن، در تمام امورخود به نام خداوند تعالی مدد می‌جست و همه‌ی کارهای خود را با گفتن « بسم الله الرحمن الرحیم » شروع می کرد. شوهر زن از اینکه او در هر کاری بسم الله می گوید، خشمگین و ناراحت بود.

تا اینکه روزی برای اینکه زن را به بسم الله بدبین کند، حیله و نقشه ای کشید. کیسه‌ ی کوچکی زر به زن خود داد و گفت: آن را به امانت نگه دار.

زن کیسه را گرفت و هنگام گرفتن کیسه، گفت:

« بسم الله الرحمن الرحیم ». آن کیسه را در پارچه ای پیچید و باز بسم الله گفت. سپس آن را در مکانی پنهان کرد و در حال پنهان کردن، گفت:

« بسم الله الرحمن الرحیم ».

فردای آن روز، شوهر کیسه را از محلی که زن مخفی کرده‌ بود، سرقت کرد و‌ به دریا انداخت تا زن را بی‌‌ اعتقاد و شرمنده کند. پس از انداختن کیسه به دریا، به دکان خود آمد و مشغول به کار شد.

در میان روز، صیادی دو ماهی برای فروش آورد.

مرد، آن دو ماهی را خریده و به منزل فرستاد که زن با آن، برای شب غذا طبخ کند. وقتی زن شکم یکی از ماهیان را پاره کرد، کیسه ی زر را در میان شکم او دید! بسم الله گفت و آن را از شکم ماهی خارج کرد و در جای اول خود گذاشت.

چون شب شد و شوهرش به خانه آمد، زن ماهیان بریان را نزد او آورد و تناول کرد. آنگاه مرد گفت:

کیسه ی زر را که نزدت به امانت گذاشته بودم، بیاور.

زن برخواسته و  « بسم الله الرحمن الرحیم » گفت و آن کیسه را آورد و نزد شوهر خود گذاشت.

شوهر از دیدن کیسه، بسیار تعجب نموده‌‌و سجده ی الهی را به جا آورده و از مؤمنان گردید.